Η αρμονία προέρχεται από το συνδυασμό των αντιθέτων . Αυτή η διαπίστωση ισχύει κατά κύριο λόγο και για τους πίνακες της Μαίρης Νταγιαντά. Ο χώρος και οι άνθρωποι είναι το πρόσχημα. Στην πραγματικότητα, έρχονται στην επιφάνεια όλες οι αντιθέσεις, πάνω στις οποίες βασίζεται διαχρονικά η ζωή: ύλη και πνεύμα, άνθρωπος και φύση, ζωή και θάνατος, έρωτας και αποχωρισμός . Η ζωγράφος δε βρίσκει τις αντιθέσεις μόνο γοητευτικές αλλά δίνει σε αυτές και μια ξεχασμένη διάσταση: τις θεωρεί τα διαλογικά μέρη στο θεατρικό σκηνικό που στήνει και το οποίο προκαλεί έμμεσα το θεατή να το αντιληφθεί.
Τα έργα αποδίδουν το φυσικό περιβάλλον μάλλον με μια διάθεση απομυθοποίησής του. Αυτό που ενδιαφέρει είναι η κρυφή αλληλουχία των νοημάτων, η μυστική σχέση ανάμεσα στο τοπίο, τον άνθρωπο και το κτίσμα.
© MichaelidesPost.Com®
